Loonelasticiteit van het arbeidsaanbod
Definitie
De loonelasticiteit van het arbeidsaanbod is een verhoudingsgetal dat aangeeft hoe (sterk) het aanbod van arbeid reageert op een verandering van het loon.
De loonelasticiteit van het arbeidsaanbod is een verhoudingsgetal dat aangeeft hoe (sterk) het aanbod van arbeid reageert op een verandering van het loon.
De theorie van arbeidsaanbod gaat ervan uit dat mensen een afweging maken tussen vrije tijd en loon. Meer werken levert een hoger inkomen op (en dus meer consumptie) maar leidt tot minder vrije tijd.
De loonelasticiteit van het arbeidsaanbod geeft de relatieve verandering van het aanbod van arbeid door een verandering van het loon weer. Stel dat de loonelasticiteit van het arbeidsaanbod gelijk is aan E = 0,5. Dan wil dit zeggen dat als het loon met 10% stijgt (oorzaak), het aanbod van arbeid met 0,5 x 10% = 5% stijgt (gevolg).
Als de loonelasticiteit van het arbeidsaanbod positief is, gaan mensen meer werken bij een loonstijging omdat dat meer oplevert. Meer werken gaan ten koste van vrije tijd (substitutie-effect).
Als de loonelasticiteit van het arbeidsaanbod negatief is, betekent dit dat mensen minder gaan werken bij een loonstijging. Werknemers geven dan de voorkeur aan meer vrije tijd in plaats van extra bestedingsruimte (inkomenseffect).
Merk op: je kunt natuurlijk ook de loonelasticiteit van de arbeidsvraag berekenen.