Brede welvaart is een maatstaf voor welvaart die naast materiële welvaart (consumptie van goederen en diensten) ook rekening houdt met alle andere schaarse middelen zoals vrije tijd, het milieu, de leefomgeving, veiligheid, infrastructuur en ongelijkheid.
Hoewel het bruto binnenlands product (bbp) een maatstaf is voor de omvang van de Nederlandse economie wordt het in de praktijk vaak geassocieerd met de welvaart van Nederland. Dat is eigenlijk onjuist. Welvaart draait om veel meer dan de omvang van de economie. Toch wordt het bbp door sommigen gezien als een beperkte welvaartsmaatstaf (of ook wel welvaart in enge zin).
Om de welvaart in ruime zin of brede welvaart van een maatschappij te bepalen, moet je naast materiële welvaart (consumptie van goederen en diensten) rekening houden met alle andere schaarse middelen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan vrije tijd, het milieu, de leefomgeving, veiligheid en infrastructuur. Maar ook bijvoorbeeld ongelijkheid in inkomens en vermogens.
Als je naast alle schaarse middelen ook nog rekening houdt met niet-schaarse middelen – zoals liefde en gezondheid (‘een sterk gestel’) – wordt er gesproken van welzijn. Overigens is het onderscheid tussen schaarse en niet-schaarse goederen soms lastig te bepalen.
Brede welvaart wordt in de praktijk gemeten met behulp van bijvoorbeeld:
In Nederland probeert het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) brede welvaart te meten in de Monitor Brede Welvaart. Aan de hand van een heleboel verschillende indicatoren kijkt het CBS in de Monitor Brede Welvaart naar het niveau van de brede welvaart “hier en nu” en in hoeverre dit welvaartsstreven mogelijk een druk legt op volgende generaties in Nederland (brede welvaart “later”) of op andere landen (brede welvaart “elders”).
In een korte video wordt uitgelegd hoe het CBS brede welvaart probeert te meten.